Once isten ayrildim..

Once isten ayrildim...

Ara ara masamda daraldigimda dusunurdum ya ben aslinda harcaniyorum.. Tamam kendi isimde de biliyorum cok iyiyim, hakkaten alanimda iyiyim, insanla ilgili olan hersey uzmanlik alanim sanirim. Ama zaman zaman dalar giderdim masamda ben ne yapiyorum diye, soyle sahilde bir yerde bir cafem olsun, guzel guzel ikramlar hazirlayayim vs. Bazen de derdim su toplantilarda olmak yerine sogan mi dogramak daha keyifli acaba:)) Olsun hepsi guzel aslinda.

Isten ayrildim cunku cok cok erken yollara dusup cok cok gec saatlerde evime gelmek, hem de bu istanbul;un trafiginde beni benden aliyordu, dayanamadim.. Simdi arkasindan yazmiyorum kendime cafe actim hayallerimi yasiyorum diye:) sadece tatildeyim, yine kendime uygun bir is bulup sanirim birlikte calisacagim insanlarin hayatlarina dokunacagim, Insan Kaynaklari'ni oyle anlamli buluyorum ben insana dair ve odaginda insan olan her turlu is; buna butcesi de dahil, sevimsiz seyleri de faydali isleri de hepsi neticede ayni sey, insana dokunanan guzel seyler yapmak..

Evet isimden ayrildim ama ne ayrilis, masami toparlamak saatler surdu, cok tatli dostlarim beni yalniz birakmadi koliler hak getire, saymadik sayamadik benle gecen yillari.. Sanki evden tasinir gibi, su amerikan filmlerine hep ozenirdim bir koliye her anlarini nasil da sigdiriyorlar degil mi? Benim caylarim ayri bir paket, tek kisilik kahve ve cay makinelerim meshurdur, geleni agirlamak icin ve kendim icin tabiki.. Sevdigim marka radyom, mumlarim, kalemlerim, cok degerli kirtasiyelerim, dosyalarim birikimlerim, arkadaslarimin bana seyehatlerden getirdigi seyler, ya her mevsime gore masa konseptlerim.. Yazlari mavi, yilbaslari ahsap agacla ahsap suslerim.. Oyle bir yerlesmisimki ise bile toparlanmak bilmiyorum. Dusunuyorum insan sadece eski asklarinin hayatlarina bile azicik yerlesiyor ben hangi limani buldumsa oyle bir yerlesiyorum sanirim.. Is olsun ask olsun farketmez, ama toparlanmaya karar verildi mi ve herseyin otesinde zamani geldi mi hicbirseyimi birakmam bir anda toparlanir hersey.. Hersey o karari verene kadar zaten hayatta.. Neyse ilk kez soyle ask disinda bir sey yazayim dedim yine olmadi ordan burdan yine girdi ask.. Ask aslinda benim diger adim, isime de asigim, masama da, yarattigim kucuk dunyalarima da.. Kendime ne kadar asik degilsem herseye o kadar asikmisim aslinda..

3. kez yaziyorum isten ayrildim, yeni bir ise yelken acmadan bir dostumun beni tetiklemesiyle nefesimle tanistim. O kadar reiki aldim, o kadar kisisel gelisim kitaplari okudum, az cok bilirim bu isleri, oyle bir kac yildir da degil sanirim 9 yil oldu tanisikligim bu dunya ile. Ama hep birsey eksik bulamiyorum, farkindaligimin cok yuksek oldugunun da bilincindeyim, kendimden cok herkese baska bir gozle de bakabilirim ama birsey eksik birsey eksik. Hep de derlerdi sen nefes kocu ile calis, nefes terapisi al, nefes al.. Bir de ustune ustluk astim oldum 29 yasimda! Ayrilik acisiyla sanirim nefesim kesildi, sonra da bir daha dogru durust alamadim. Ayrilik acisi gecti bitti, neler yasandi bitti yok ben yine nefes alamiyordum, bir kere hastaneye zor yetistirdiler, %40'a dusmustu nefesim sanki bogazima yapisiyorlardi.. Hatta cok sevdigim arkadasimin ablasi astroloji haritama bakti sen nefes'e git baska yolu yok dedi. Bana denildikce ben kactim hep, zaten aksini yapsam sasardim.

Bir sekilde nefes ile tanistim, seker mi seker bir de nefes kocum var benim, herkesin yasam kocu var ya benim de nefes kocum var, yasami biliyordum da nefesi bilmiyordum:) Cok acayip insan bir nefesle dogar bir nefesle tik diye gider aslinda en lazim olan sey.. Ama en uzak sey.. Su aralar iyiyim, hayata guveniyorum, akisa biraktim oyle boyle degil.. Birseyler bekliyorum; iste bekliyorum, askta bekliyorum, mucizeleri bekliyorum.. Buarada profesyonel hayat beni cagirana kadar da B planim devrede, yine cok sevdigim bir dostumun acilisina destek verecegim; cicekci ve cafe :) Hayat gercekten mucize...

O yuzden korkmamak lazim hayatta; seni ileriye tasiyacak bir nehir aslinda, binmesini bilirsen sandala, is ki adim at gidersin.. 3 gunluk dunya zaten hayatin tapusu yok ki yerleseyim :)

Evet son kez yaziyorum:) Once isten ayrildim, sonra nefesle tanistim, simdi tatildeyim, beni bekleyecek mucizelere acigim hem de kim ne derse desin...

Kendimi de artik bir baska seviyorum sanirim, cunku benden baska yok, tek'im: Ingilizcesi sanki cok guzel anlatiyor 'unique'.. Herbirimiz tekiz hayatta az evvel bir arkadasim dedi esin benzerin yok diye, sanirim yok.. Onlari da ayri bir yazi da anlatirim.

Tek olmayi da seviyorum galiba..